Mesafe hayatımızda olmazsa olmazlarından biridir.
Bazı insanlar dokunulmaktan hoşlanmaz mesela.
Örneğin babam…
Aile fazlasıyla düşkün biriyim.
O yüzden bizimkilerle şapır şupur haldeyim.
Rahatsız edici bir durum.Ama ne yapayım ?
Annem,babam, kardeşim ve akrabalarım hayatta oldukları müddetçe değerlerini bilmeye çalışıyorum.
Yoksa, iş işten geçtikten sonra keşke demek istemiyorum.
En nefret ettiğim şeydir.
Hayat bir gündür, o da bugündür.
O an neyi gerektiriyorsa, mutlaka onu yapın, onu harekete geçirin.
Bırakın, kızarsa kızsınlar.
Hayatınızı yaşamaya bakın.
Yıllar boyu, Kim neder ?” diye geçecekse, o hayattan gram keyif alamazsın.
Hayat o kadar güzel ki…
Farkında mıısn ey insanoğlu !
Televizyonu düşünelim.
Kumanda ile kanalları değiştiriyoruz değil mi ?
Kimseye kumanda olma fırsatını vermeyelim.
İşte o zaman kazanırsınız.
Ve hayat üzülmek için çok kısa.
Ölüp gittiğinde, “iyi yaşadı vallahi.”desinler arkandan.
Benden söylemesi.