Bizim ülkemiz hep böyle hikâyelerle doludur. Edebiyat kitaplarındaki destanlar, târihin kaydettiği kahramanlıklar mayadan yukarı süzülenlerdir. Diğer tâbirle aysbergin görünen yüzüdür. BUNLAR YÜZ(ey)DE; CEVHER ÖZDE! İşte tüm yukarı yansıyanlar gövdede mevcut potansiyelin yansımalarıdır. Asıl cevher özdedir. İşte şimdi paylaşacağımız metin bunlardan sadece birini anlatmaktadır. "ALLÂH HAYIRLILARLA KARŞILAŞTIRSIN" duâsı da ülkemize özgüdür. Züleyha Öğretmen hanım kızımız da ilk tayin yerine giderken böyle bir duâ almış olmalı ki; bakınız neler anlatıyor? ADIM ZÜLEYHÂ, SOYADIM PÖTÜRGE! "Adım, Züleyha. Boluluyum fakir bir ailenin kızı olarak zor şartlarda okudum öğretmen oldum. BOLU'DAN MALATYA'YA İlk tayinim Malatya Pütürge’ye çıktı. Üç yıl dağ köyünde görev yaptım. Beni hayatımda görmediğim ve göremeyeceğim ilgi, alaka ve şefkatle bağırlarına bastılar. ÜMMÜHAN TEYZE, DERVİŞ AMCA Okulun küçük bir tek odalı lojmanına yerleştim ama bir gün bile orada yatmadım. Köyün merhamet meleği İmmihan Teyze ve yaşlı kocası Derviş Amca “Bizde kalacaksın, seni asla yalnız bırakmayız” dediler. EVLERİNİN KIZI OLDUM Evlatları oldum. Evin kızı oldum. Bildiğiniz bir evin kızı nasılsa aynen ben de öyleydim. Yedirdiler, içirdiler, hastalandılar, ağladılar, güldüler… bunların hepsini beraber yaşadık. YARIMIZ KÜRTÇE, YARIMIZ TÜRKÇE! Onlar yarım Türkçe ile bana ana baba oldular. Ben de yarım Kürtçe ile onlara sırdaş oldum yoldaş oldum…. Üç yılın sonunda tayinim memleketime Bolu’ya çıktı. AĞITLARLA AYRILIŞ! Ayrılığımız ağıtlarla, gözyaşlarıyla oldu. Bolu’ya yuva kurdum evlendim. İmmihan Anama davetiye gönderdim. Davetiyeye çeyrek altını bantlamış bana gönderdi. ÂİLEM ŞOK OLDU! “Bu nasıl vefa? Bizim buralarda pek görmediğimiz şey” dediler. Çok ama çok duygulandım. Bir zaman sonra oğluma hamile kaldım. ÜMMÜHAN ANA ZILGIT ÇEKTİ! İmmihan Ana’ya telefon açtım söyledim. Havalara uçtu zılgıt çekti. “Torunum olacak” dedi. “Söz ver torunumun 40’ı çıkar çıkmaz Pütürge’ye geleceksin, tamam mı?” dedi “Söz” dedim. KIZIM SANA MESAJ ATACAK Bir gün aradım “Kızım yanımda, rahatsızım sesim çıkmıyor. Ben kızıma söyleyeceğim, o da sana mesaj atacak.” dedi “Tamam” dedim. Hamileliğim süresince yazdım “Çok iyiyim. Biraz rahatsızım ama önemli bir şeyim yok.” Sürekli yazdım hep güzel cevaplar aldım. ADINI AHMET DERVİŞ KOYDUM Oğlum doğdu. 20 günlük oldu. Adını Bolulu babam Ahmet ile Pütürgeli Derviş Babamın adı olan Ahmet Derviş koydum… Bu kez görüntülü arayayım İmmihan Ninesine torununu göstereyim dedim. AYLARDIR KİMİNLE YAZIŞTIM PEKİ? Görüntüde genç bir kadın. “İmmihan Ana” dedim. “Kaybettik” dedi. Yıkıldım. “Nasıl, ne zaman?” dedim “4 ay oldu” dedi. “Ben aylardır kiminle yazıştım peki?” dedim. ZÜLEYHÂ HÂMİLE; AMAN SUSUN! Kızı, “Anam Züleyha hamile, hastalığımı, perişan olduğumu sakın söylemeyin. Üzülür hamileliğine çocuğuna zarar gelir. Ben yazıyormuş gibi yapın. Ölürsem de doğum yapana kadar gizleyin. MEZAR TAŞIMA TEBEŞİRLE BEN GELDİM YAZSIN! Bir gün buraya gelirse mezarımın taşına elindeki tebeşşirle ben geldim yazsın yeter.” dedi. BU NE İNCELİK, BU NE BAŞKALIK! Ya Rabbim! Bu nasıl bir metanet, bu nasıl bir şefkat, bu nasıl bir azamet! Pütürge’nin kızı olmuş Züleyha öğretmen bu Dar-ul Rıfat olan topraklar senin memleketin. Acılar, zorluklar, gurbet yolları beklemiş anaların ayak izleriyle doludur Pütürge... BUNLAR YÜREKTE İZ, ARDINDA KÖZ BIRAKIR Bu insanlar yürekte iz bırakır.. Gönülde söz bırakır. Ardından köz bırakır… İşte böyle bir yaşam hikayesi dostlar.. EVLÂDINA SÜT VERİYOR; DUR HELE! Bir ay önce kaleme alayım dedim. “Züleyha Öğretmen evladına süt veriyor belki üzülür zarar verir” dedim. Boşluğuma geldi telefonunu kaydetmedim, kayboldu. Eğer bu satırları okur irtibata geçerse İmmihan Ana’nın mezarına ben de gideceğim… KÜRT, TÜRK FARKETMEZ; HEPSİ ANADOLU Ana karnında bir bebeğe zarar gelmesin diye, hastalığını, acısını ve ölümünü bile gizleyip bağrına basan -Kürt,Türk farketmez- toprağımın tüm analarının ayaklarından öpüyorum. AYAKLARININ ALTI ÖPÜLESİ ANALAR ÜLKESİ Ömür boyu yollarınız İmmihan Analarla Derviş Amcalarla kesişsin!" ÖLENLERE RAHMET, KALANLARA ÂFİYET Âmîn Âmîn Âmîn; tüm böyle anne-babaların ölenlerine rahmet, kalanlarına din-îman selâmetleri üzere sıhhat-âfiyetler lûtfeylemesi niyâzıyla Rabbimize yalvarıyor, GURBET GERÇEKLERİ, ÜMİT ÇİÇEKLERİ başta çeşitli vesîlelerle gurbetlere gönderdiğimiz ümit çiçeklerimiz çocuklarımız olmak üzere cümleyi bundan sonraki hayatlarında Derviş Amca ve Ümmühan Teyze misâli hayırlılarla karşılaştırması HAYIRLI YOLCULUKLAR, SONSUZ MUTLULUKLAR ve de hepimize sevdiklerimizle berâber sonsuz mutluluklar ihsân buyurması dileğiyle, EDEBİYAT SEVGİSİ Kültür-Sanat, Farkındalık grubuna da teşekkürlerle, cümleye sevgiler-saygılar wes'selâm...   Bizim ülkemiz hep böyle hikâyelerle doludur. Edebiyat kitaplarındaki destanlar, târihin kaydettiği kahramanlıklar mayadan yukarı süzülenlerdir. Diğer tâbirle aysbergin görünen yüzüdür. BUNLAR YÜZ(ey)DE; CEVHER ÖZDE! İşte tüm yukarı yansıyanlar gövdede mevcut potansiyelin yansımalarıdır. Asıl cevher özdedir. İşte şimdi paylaşacağımız metin bunlardan sadece birini anlatmaktadır. "ALLÂH HAYIRLILARLA KARŞILAŞTIRSIN" duâsı da ülkemize özgüdür. Züleyha Öğretmen hanım kızımız da ilk tayin yerine giderken böyle bir duâ almış olmalı ki; bakınız neler anlatıyor? ADIM ZÜLEYHÂ, SOYADIM PÖTÜRGE! "Adım, Züleyha. Boluluyum fakir bir ailenin kızı olarak zor şartlarda okudum öğretmen oldum. BOLU'DAN MALATYA'YA İlk tayinim Malatya Pütürge’ye çıktı. Üç yıl dağ köyünde görev yaptım. Beni hayatımda görmediğim ve göremeyeceğim ilgi, alaka ve şefkatle bağırlarına bastılar. ÜMMÜHAN TEYZE, DERVİŞ AMCA Okulun küçük bir tek odalı lojmanına yerleştim ama bir gün bile orada yatmadım. Köyün merhamet meleği İmmihan Teyze ve yaşlı kocası Derviş Amca “Bizde kalacaksın, seni asla yalnız bırakmayız” dediler. EVLERİNİN KIZI OLDUM Evlatları oldum. Evin kızı oldum. Bildiğiniz bir evin kızı nasılsa aynen ben de öyleydim. Yedirdiler, içirdiler, hastalandılar, ağladılar, güldüler… bunların hepsini beraber yaşadık. YARIMIZ KÜRTÇE, YARIMIZ TÜRKÇE! Onlar yarım Türkçe ile bana ana baba oldular. Ben de yarım Kürtçe ile onlara sırdaş oldum yoldaş oldum…. Üç yılın sonunda tayinim memleketime Bolu’ya çıktı. AĞITLARLA AYRILIŞ! Ayrılığımız ağıtlarla, gözyaşlarıyla oldu. Bolu’ya yuva kurdum evlendim. İmmihan Anama davetiye gönderdim. Davetiyeye çeyrek altını bantlamış bana gönderdi. ÂİLEM ŞOK OLDU! “Bu nasıl vefa? Bizim buralarda pek görmediğimiz şey” dediler. Çok ama çok duygulandım. Bir zaman sonra oğluma hamile kaldım. ÜMMÜHAN ANA ZILGIT ÇEKTİ! İmmihan Ana’ya telefon açtım söyledim. Havalara uçtu zılgıt çekti. “Torunum olacak” dedi. “Söz ver torunumun 40’ı çıkar çıkmaz Pütürge’ye geleceksin, tamam mı?” dedi “Söz” dedim. KIZIM SANA MESAJ ATACAK Bir gün aradım “Kızım yanımda, rahatsızım sesim çıkmıyor. Ben kızıma söyleyeceğim, o da sana mesaj atacak.” dedi “Tamam” dedim. Hamileliğim süresince yazdım “Çok iyiyim. Biraz rahatsızım ama önemli bir şeyim yok.” Sürekli yazdım hep güzel cevaplar aldım. ADINI AHMET DERVİŞ KOYDUM Oğlum doğdu. 20 günlük oldu. Adını Bolulu babam Ahmet ile Pütürgeli Derviş Babamın adı olan Ahmet Derviş koydum… Bu kez görüntülü arayayım İmmihan Ninesine torununu göstereyim dedim. AYLARDIR KİMİNLE YAZIŞTIM PEKİ? Görüntüde genç bir kadın. “İmmihan Ana” dedim. “Kaybettik” dedi. Yıkıldım. “Nasıl, ne zaman?” dedim “4 ay oldu” dedi. “Ben aylardır kiminle yazıştım peki?” dedim. ZÜLEYHÂ HÂMİLE; AMAN SUSUN! Kızı, “Anam Züleyha hamile, hastalığımı, perişan olduğumu sakın söylemeyin. Üzülür hamileliğine çocuğuna zarar gelir. Ben yazıyormuş gibi yapın. Ölürsem de doğum yapana kadar gizleyin. MEZAR TAŞIMA TEBEŞİRLE BEN GELDİM YAZSIN! Bir gün buraya gelirse mezarımın taşına elindeki tebeşşirle ben geldim yazsın yeter.” dedi. BU NE İNCELİK, BU NE BAŞKALIK! Ya Rabbim! Bu nasıl bir metanet, bu nasıl bir şefkat, bu nasıl bir azamet! Pütürge’nin kızı olmuş Züleyha öğretmen bu Dar-ul Rıfat olan topraklar senin memleketin. Acılar, zorluklar, gurbet yolları beklemiş anaların ayak izleriyle doludur Pütürge... BUNLAR YÜREKTE İZ, ARDINDA KÖZ BIRAKIR Bu insanlar yürekte iz bırakır.. Gönülde söz bırakır. Ardından köz bırakır… İşte böyle bir yaşam hikayesi dostlar.. EVLÂDINA SÜT VERİYOR; DUR HELE! Bir ay önce kaleme alayım dedim. “Züleyha Öğretmen evladına süt veriyor belki üzülür zarar verir” dedim. Boşluğuma geldi telefonunu kaydetmedim, kayboldu. Eğer bu satırları okur irtibata geçerse İmmihan Ana’nın mezarına ben de gideceğim… KÜRT, TÜRK FARKETMEZ; HEPSİ ANADOLU Ana karnında bir bebeğe zarar gelmesin diye, hastalığını, acısını ve ölümünü bile gizleyip bağrına basan -Kürt,Türk farketmez- toprağımın tüm analarının ayaklarından öpüyorum. AYAKLARININ ALTI ÖPÜLESİ ANALAR ÜLKESİ Ömür boyu yollarınız İmmihan Analarla Derviş Amcalarla kesişsin!" ÖLENLERE RAHMET, KALANLARA ÂFİYET Âmîn Âmîn Âmîn; tüm böyle anne-babaların ölenlerine rahmet, kalanlarına din-îman selâmetleri üzere sıhhat-âfiyetler lûtfeylemesi niyâzıyla Rabbimize yalvarıyor, GURBET GERÇEKLERİ, ÜMİT ÇİÇEKLERİ başta çeşitli vesîlelerle gurbetlere gönderdiğimiz ümit çiçeklerimiz çocuklarımız olmak üzere cümleyi bundan sonraki hayatlarında Derviş Amca ve Ümmühan Teyze misâli hayırlılarla karşılaştırması HAYIRLI YOLCULUKLAR, SONSUZ MUTLULUKLAR ve de hepimize sevdiklerimizle berâber sonsuz mutluluklar ihsân buyurması dileğiyle, EDEBİYAT SEVGİSİ Kültür-Sanat, Farkındalık grubuna da teşekkürlerle, cümleye sevgiler-saygılar wes'selâm...