Biz anne ve babalar rahat yaşam kaygısı ve telaşı yüzünden, iyi ve yardımsever bir evlat yetiştirebilmeyi unuttuk. ☘ Çocukluğundan beri onlara elbisenin en iyisini, ayakkabının en rahatını, yiyeceğin en faydalısını gücümüz ölçüsünde almaya gayret ettik. ☘ İyi eğitim alması için önce okulu seçtik, bir de okuldaki en iyi öğretmenden eğitim alması için birbirimizle yarıştık. ☘ Başarılı olması için yine en iyi öğretmenlerden özel kurs aldırdık. Hem de 1 değil 2 değil 3-4 öğretmenden birden. ☘ Evladımız ne olmak istiyor, hangi mesleği yapmak istiyor, ona bile sormadan, doktor olsun, mühendis olsun, avukat olsun diye bizler yön vermeye çalıştık. ☘ Doğduğundan beri her şeyin en iyisini, en güzelini evladınıza uyarlamaya çalıştık ama en önemlilerini unuttuk... ☘ İyiliği ve yardımsever olabilmeyi, trafik kurallarına uymayı, sözünde durmayı, merhameti, ne yaparsan yap, işinin en iyisini yapabilmeyi, bencil olmamayı, kavgadan kaçınmayı, daima  güler yüzlü olmayı, bardağın dolu tarafına bakabilmeyi öğretmeyi unuttuk. Kısaca toplumsal saygıyı öğretmeyi unuttuk. ☘ Lütfen kendi adına konuş, ben evladıma bunların hepsini aşıladım, hiçbirini unutmadım diyen anne babalar sizi tenzih ediyor ve kucak dolusu saygı ve sevgilerimi sunuyorum. ☘ Birer iyi nesil yetiştirebilmek umudu ve dileğiyle kalın sağlıcakla.