Bu hafta, 'Neden glutenden fakir beslenmeliyiz?' buna değinmek istedim.    Gluten, buğdayda bulunan bir protein grubudur. Hamur işleri, yumuşak ve esnek kıvamlarını glutene borçludur. Gluten hassasiyeti olanlar sadece çölyak hastaları değildir. Aksine çölyak hastalığı ve gluten hassasiyeti çok farklı şeylerdir.  Günümüzde gluten hassasiyetinin görülme sıklığı yüzde 30’lara yaklaşmıştır. Bağışıklık sisteminin glutene verdiği tepki vücutta iltihaplanma (yangı, inflamasyon) üretir. Zamanla kronikleşir ve birçok hastalığa kapı açılır. Gluten bu kadar zararlıysa bunca yıldır onu yiyerek nasıl yaşadık diye sorduğunuzu duyar gibiyim. Bunun sebebi çok basit; atalarımızın yetiştirip tükettiği buğday ile aynı buğdayı yemiyoruz.  Ayrıca beslenme alışkanlıklarımız son 50 yılda çok değişti. Modern gıda teknolojisi verimliliği artırmak, damak tadına hitap etmek gibi sebeplerle tahıl tohumlarını melezleyerek değiştirdi.  Bunların sonucunda tahılların barındırdığı gluten arttı hatta vücutta bağımlılık yapar hale geldi. Gluten midede sindirilirken kan beyin bariyerini geçebilir hale dönüştü.  Buğday ürünleri yediğimizde içindeki bu protein beyne ulaşıp algısal bir haz yaratır. Bir simit yedikten sonra daha mutlu hissediyor olmanız bundan kaynaklanır. Gluten vücudun sinir sistemiyle etkileşime girer. Hassasiyet varlığında gluten tüketilmesi vücutta öncelikle sinir sistemini etkiler. Gluten hassasiyeti ile nörolojik bozukluklar arasındaki ilişkiyi gösteren bilimsel çalışmaların sayısı her geçen gün artıyor.  Hassasiyet olan bireylerde mide-bağırsak sisteminde hiçbir belirti olmaksızın beyin fonksiyonlarında sorun olması mümkündür. Yani çölyak hastası olmamak glutenden zarar görmediğimiz anlamına gelmez. Örneğin kronik başağrısı yaşıyorsanız neden glutensiz beslenmeyi denemiyorsunuz ki ne kaybedersiniz?    Hepinize sağlıklı ve mutlu günler...