Bugün sizlere kaybolmaya yüz tutmuş, bir takım gelenek ve alışkanlıkların aslında hiç de kaybolmadığını anlatmaya çalışacağım. xxx Gördüklerim ve duyduklarım karşısında son derece sevindim ama daha sonra biraz da üzüldüm. xxx Neden mi? xxx Köyde boşa giden elmaları değerlendiren ve pekmez kaynatan annemi görünce, bu geleneği yaşattığı ve vitamin deposuna dönüştürdüğü için takdir ettim. En önemlisi ondan sonra gelen nesillere yani evlatlarına sıra sizde dercesine verdiği mesaj daha da önemliydi. xxx Daha sonra yaylada evinin verandasında yuvarlak dilimler halinde keserek, patatesini kurutmaya çalışan teyze geldi gözümün önüne. xxx Belli ki tarlasında yetiştirdiği patatesleri kurutarak hem kışa hazırlık yapıyor, hem de fazlalık olan miktarı kurutarak değerlendiriyordu. xxx Biraz daha düşününce, köyümüzdeki komşumuzun yine fazla olan taze fasulyeyi köyün ortak fırınında kurutmak kaydıyla fırın fasulyesi haline getirmesi. xxx Yine patlıcan ve hurmayı doğal ortamda kurutarak kış aylarında sofralarını zenginleştirmek ve mutfak ekonomisine katkı sağlayacak olması kadar güzel bir şey olamaz. xxx Aslında tüm bunları gördükten sonra, sizlere aktarırken hissettiklerimden yola çıkarak; xxx Hazır gıdalara ve market raflarına alışan bir nesil olmaktan son derece hicap duyduğumu belirtmek isterim. xxx Neden bizler de; Annemiz, teyzemiz ve köydeki komşumuz gibi bu geleneği yaşatmayalım ve bizlerde bizden sonraki nesillere örnek olmayalım ki… Şehir yaşamı buna asla engel olmamalı. xxx Buradan tüm anne ve babalara önemli bir görev düşüyor; Herkes taşın altına elini koymalı önce kendilerini sonra da evlatlarını hazırcılıktan uzaklaştırmalılar. xxx Kaybolmaya yüz tutan yukarıda belirttiğim gıdaların kurutulması ile ömrünü uzatan ve mutfağımızı zenginleştiren bu anlamlı ve güzel geleneğimizi sürdürmeliyiz.  xxx Bu aynı zamanda köy ile şehir yaşamı arasında köprü vazifesi görerek, bir takım geleneklerin kaybolmamasını sağlayacaktır. xxx Gelenek ve göreneklerin nesilden nesile aktarılması dileğiyle kalın sağlıcakla…