Geçtiğimiz günlerde televizyonda haberleri izlerken Belçika'da yapılan bir araştırmaya kulak verdim...  xxxx Söz konusu haberde aynen şunu söylüyor; anne ve babalarda “tükenmişlik sendromunun en az olduğu ülkelerden biri de Türkiye’ymiş” xxxx Ben eşime baktım eşim de bana baktı. Her ikimizin de bakışlarındaki anlam “bunlar ne anlatıyor, ne tükenmişliği  ne bitmişliği, bu neyin sendromu? Böyle bir lüksümüz olabilir mi ki?” içeriği taşıyordu. xxxx Bir tek kahkaha atıp, gülmediğimiz kalmıştı. Sonra google'da ufak bir araştırma yapıp, bu sendrom hakkında bilgi topladım. xxxx Öğrendiğim kadarı ile aşırı stres ve her zaman aynı işi yapma gibi birçok sebep bu sendroma neden olabiliyormuş... xxxx Yanlış anlaşılmasın, bilimin kabul ettiği bir hastalığı kabul etmiyorum anlamı taşımamalı ama benim gibi birçok anne babaya sorsanız onlar da benim gibi konuya mizahı yaklaşırlar. xxxx Kendimden vazgeçtim annem ve rahmetli anneannem gözümün önüne geldi. Anneannem her sabah gün ağarmadan ahıra iner, hayvanları bir güzel doyururur ve sonra da sağarmış. İhtiyacı kadar olan sütü ayırır geri kalanını yoğurt yapar ve yoğurdu da yayığa koyarak saatlerce yağ çıkarmak için sallayıp dururmuş. xxxx Sonra herkes kalkar ve yine bu kadının hazırladığı kahvaltı ya da çorbasına bakarlarmış. Hayvanlar ahırdan çıkarılır çevre bahçelere bırakılırmış. Bu arada öğle yemeği için odun ateşinde yemek yapmaya koyulurmuş. Yemek ateşte kaynarken yıkanacak olan giysiler de onun eline bakarmış. Daha sayamadığım birçok ev işi rutin olarak aynı şekilde yıllarca devam eder dururmuş... xxxx Bu sadece benim anneannem değil, köy hayatı yaşayan tüm kadınlar için geçerlidir... xxxx Şimdi diyorum ki günümüz kadınları yani bizler bu annelerimizin 10'da 1'ini bile yaşamazken bu neyin sendromu?  xxxx Türk anne ve babalar olarak bizler yerlerde sürünür ama asla tükenmek nedir bilmeyiz. Yukarıda da belirttiğim gibi hem böyle bir lüksümüz de olamaz . Onun içindir ki biz anne babalar işimize bakalım.      xxxx Tükenmemek dileğiyle kalın sağlıcakla...