ZAMANIN, değiştirdiklerini, TABİATTAN ziyade ön sırada İNSANOĞULLARINI görüyoruz.    Gören görüyor da, göremeyen, domuz gibi, burnun doğrultusunda, gidişine devam ediyor.    Bazı insanlara bir hal olmuş: kültürden, nezaketten, kibarlıktan, SEVGİDEN, SAYGIDAN yoksun, kaba küstahça, kahırları çekilmez bir hale gelmişler.    Yaşlı, genç, bayan, bay arasında, böyle insanları görünce üzülüyoruz.    SÖZDE anlamıyorlar, kendilerinden başka, kimseyi de dinlemiyorlar. Yani bozulmuşlar bir kere…    Kendi kafalarında tasarladıkları tutturmuşlar bir yol gidiyorlar.    Nere?.. FELAKETE FELAKETE !..    Allah onları, korur inşallah…    Bizim ve bilim adamlarımızın, SÖZLE, nasihatle, anlayışla ıslah etmesi imkansız gibi.    Onlar kendilerini, her şeyin en iyisini, bilen biri biliyorlar. Senin benim söylediklerimizi, dinlemiyor, anlamıyor bile. Güya kendi bildiklerini ( bildikleri, mantığa uygun) bir şeyde yok ya…    O bilinmeyen veya bilinmesi gerekli olmayan şeyleri, karşısındakine zoraki, kabul ettirmek için, edep dışı, hal ve hareketleriyle, avazı çıktığı kadar, bağırarak, gözlerini de fal taşı gibi açarak konuşuyorlar.    Sakin ol diyorsun. Daha da hırçınlaşıyorlar.    Konuştukları kim? Herkes…    En çok kimi üzmüş oluyor?..    AİLE fertleri ve hısım akrabayı.    Böyle egoist insan bozuntularının zararları, kendilerinden çok çevresindekilere dokunur. Hani  ne derler:    << BENCİLLİK dostluğun ZEHİRİDİR.>>    Böyle kişiler, kendilerini çok AKILLI zannederler.    Sen kendini akıllı sanıp aldanma. Senin çevren, sevenlerin varsa, onlar akıllı zannetsin.    Yine bak büyük alim, VOLTAİRE ne diyor: <<Kendini akıllı sanan, büyük bir APTALDIR.>>    Bu sözler iyide, okuyup, anlayan, ADAM olmak isteyenler nerede?..    Kendinin APTAL olduğunu, bilenleri arada bul bakalım. O bizim aptal dediklerimiz, akıllı bildiklerimiz, sol cebinden çıkarıyor gibi görünüyorlar.    İnsan, nefsine hakim ve azimli olmalı.    Nefse hakimiyet, baruttan daha güçlü bir silahtır.    Nefsine hakim olan, dünya yada, hakim olur desek daha doğru olur.    Zamanla, neyin ne kadar, ne zaman, nasıl değişeceğini, hiç kimse bilemez.    Bilinen, görünen bir ACI GERÇEK var, oda İNSANLAR.    Toparlayalım:    Bu insanlar, çok değişmiş,    Bir kararda kalmıyor ki.    Bazıları çok bozulmuş.    SÖZ anlayan, olmuyorki.