DOST OLUNCA TAM OLMALI     İyi kötü, her insanın, mutlak dostu olmalıdır.     Dostluk başka, arkadaşlık başka     Herkesle, arkadaş olursun ama, DOST olamazsın     Dost, sırdaşın, dert ortağın, güvendiğin tutar bir dal.     Bulunması da öyle kolay olmaz.     Şiirimle daha yakından görelim.     DOSTLUK KURMAK Bu insanlar, çok değişmiş, Tam bir dostluk kuramazsın. Bilinmeden, her  yönüyle, Tam bir dostluk, kuramazsın     Hepsi ayrı bir havada     Kimi bağda, kimi dağda.     Kimi sağda, kimi solda.     Tam bir dostluk, kuramazsın. Söz anlamaz, cahiller var. Doğru dersin, eyri anlar. Her mecliste, olur onlar. Tam bir dostluk, kuramazsın.     Laf cambazı, gevezeler,     Boş konuşur, neler neler?..     Bazı laflar, bağrı deler.     Tam bir dostluk, kuramazsın Menfaatçı, çeker başı. Deliğine, koyar taşı. Kimi kördür, kimi şaşı. Tam bir dostluk, kuramazsın.     Maneviyat, olmayınca,     SEVGİ, saygı kalmayınca,     Huzur, neşe, bulmayınca,        TAM BİR DOSTLUK KURAMAZSIN DOSTLUK SÖZLE, kurulur. Kuru kuru lafla, dedikodu ile kurulmaz.     Kuranların, gündüzleri, gece olur. Yarı yolda yaya kalır.     Şimdi s,sizlerle, SOHBETLE DEDİKODUYA değinelim. SOHBET VE DEDİKODU DEDİKODU, SOHBETLERİN, Ayrı birer dallarıdır. Palavrayı sevenlerin, Petekteki, ballarıdır.     Gerçeklerden uzaklaşmış     SOHBET olmuş DEDİKODU.     Kalmış sanki, kuru kemik,     Ne eti var, nede budu. Hiçte önü alınmıyor Kadın erkek, canlı yarış. Hani nerde, SEVGİ, saygı?. Hani nerde, DOSTLUK barış?.     Gerçek SOHBET gönül alır,     Kuru lafla şişirme baş.     Kalp kırmadan sohbete siz     Devam edin yavaş yavaş. DEDİKODU lafla olur Sözde onlar asal olmaz. Lafla kafa, ice şişer,  HİÇTE HİSSE, ALAN OLMAZ.     Cahil ve bilgisiz insan, DEDİKODU ile gönül eyler.     Öyle insan SOHBETİ neyler?.