ŞU BOĞAZ HARBİNİN ne olduğunu, bizim kadar, dünya ülkeleri de çok iyi bilir. Onu daha belirgin, daha duygusal, dünyaca ün kazanmış      İSTİKLAL MARŞI'mızın da yazarı, milli şairimiz M.AKİF ERSOY'un bir şiirinden duyuralım. Ne diyor şairimiz:      '' ŞU BOĞAZ HARBİ NEDİR!. VARMI Kİ DÜNYADA EŞİ?..'' Dünyada bir şey yok. Olması da mümkün değil. TÜRK ORDUSU VE MEHMETÇİĞİMİZ, imkansızlıklar içerisinde, TÜRK GÜCÜNÜ, dünya ülkelerine duyurduğu gündür, 18 MART.     Bu savaş aynı zamanda, ÇANAKKALE SAVAŞLARI olarak TÜRK ve dünya uluslarının tarihinde yer alır. 1914 yılında başlayan bu savaşlar, 1915 Ocak ayında sona erer. Dünyada eşi görülmemiş bu savaşın, olup bittiği yerleri, yerinde gidip görüp izlemek, ÖĞRETMEN, ÖĞRENCİ ve tüm VATANDAŞLARIN, birinci görevi olmalı. Ben şahsen, üç kere, öğrencilerimle oraları gidip görüp o duygusal anları yaşadım. Bir keresini hiç unutamam.     Bir Temmuz ayı idi. Yıl 1996. Kocaeli, Karamürsell Teknik Lisesi rehber öğretmen olarak tekrar Çanakkaleye gitmiştim. Öğrencilerle, boyu 14.70m.     Olan Çanakkale şehitler abidesini inceliyorduk. Bir anons yapıldı, bütün okullar toplandı. Bir müftü, şehitlik mertebesini anlatıyordu.     Sükunetle, heyecanla, onurla, gururla dinledik. Ben, daha da duygulandım. Müftü, şehitlik mertebesi konulu, konuşmasını bitirince, bende çok duygulandım. Kendisinden mikrofonu isteyerek, bir kahramanlık şiirimi okumak istedim. Çok memnum oldu, mikrofonu bana verdi. Bu şiiri orada iki kere ısrar üzerine okudum. Yabancı turistler de dikkatle dinlediler. Onlar da ısrar edince iki kere okudum.                    ŞANLI MEHMETÇİK     Alnının yazısı öyle yazılmış.      Yazılan yazılar, silinmez MEHMET!..     Geriye dönemem, diye düşünme,     O talih işidir, bilinmez MEHMET!..     Gelmesin hatırına, kardeşle ana.     Eyvallah etme, gençliğe, cana,     En büyük şeref de verilir sana.     Bu şeref, çok kolay alınmaz MEHMET.     Tüfeğin omuzda, kafan kında.     Giderde dönersin, bil ki yakında.     Bir kuru yaprak da, dalın ucunda.     Rüzgar esmeyince, salınmaz MEHMET.     Tarihler sizinle geliyor dile.     Canından vazgeç, sen bile bile.     Vatan vazifesi geçince ele,     Geriye biir daha, sunulma MEHMET.     Tüfeğin süngülü, arkası dipcik!..     ANALAR doğurur, ŞANLI  MEHMETÇİK!..     Bu şiirimi, ezbere okudum. Herkes çok beğendi Yabancı bayan bay, turistlerde vardı. Onlarda çok beğendiler tekrar okumamı istediler. Bende okudum      Benim öğretmenlik hayatımda en anlamlı duygusal unutamadığım tarihi gezi budur. Saygılarımla