“Gazete saldırıları araştırılıyor.” Başlık ve konu aynen böyle. Bırakın artık yuvarlak konuşmayı. Bir basın kuruluşuna yapılan her saldırı şiddetle kınanması gereken bir konudur. Gazetenin siyasi görüşü ne olursa olsun, bunun ayrım yapılması kadar çirkin bir şey olamaz. Bunu kim kabullenebilir ki. Bu gazete iktidar yanlısı, şu gazete muhalefet yanlısı, diye ayırt etmek ve ayrıştırmak kadar cahilane bir düşünce olamaz. Bu saldırılar karşısında iktidarın ve muhalefetin söylemleri; sokak kavgasıyla eşdeğer nitelikte. İktidar diyor ki; bakalım bu gazetelere yapılan saldırıya  muhalefet ne tepki verecek. Diğeri diyor ki; evet birazcık hak etmişlerdi. Yahu! Sizler kimsiniz ki bizim adımıza konuşuyor ve söylemediğimiz yada düşünmediğimiz bir fikri beyan ediyorsunuz. Sizlere oy verip iktidara getirmemiz demek her türlü işkembeden sallamanızı kabul edeceğimiz anlamını mı taşıyor. İktidarsanız  biz sizi bizleri ve ülke menfaatini en iyi şekilde temsil etmeniz için seçtik. Muhalefetseniz; sizi iktidarın yanlışını makul ve mantıklı bir şekilde halka beyan edesiniz diye muhalefete bıraktık. Sizin kişisel ve partisel kavgalarınız yüzünden, bizim ne kaybettiğimizi hiç düşündünüz mü? Hiç biriniz, Türkiye’nin geleceğine dönük bir düşünceye sahip değilsiniz. Hepiniz aynısınız. İktidar, koltuğunu muhafaza etme gayretinde. Bu uğurda her yol onlar için mübah…! Ana muhalefet ve muhalefet partileri ise “yenilen pehlivan yenilgiye doymaz” misali, bunca yenilgiye rağmen bayrağı başka birilerine devretmeme bencilliğini sergilemekte, %51,5 gibi bir seçmen kitlesini adeta çileden çıkartmakta ve elime tükürseydim de bunlara oy vermeseydim demelerine sebep olmaktadır. İktidar, ülke sorunlarına odaklanmalı, muhalefet ise otu, boku eleştirmemeli. Bunların ne yeri , ne zamanıdır. Zaman artık birlik ve beraberlik zamanıdır. Bunu aksini yapmaya çalışan, vatana ihanet etmiş olur. Fenerbahçe, Galatasaray, Beşiktaş futbol takımlarını tutar gibi parti tutuyor olmamız, Bu cahilliğimizin bir numaralı göstergesidir. Üzerimize oynanan oyunları birer birer yiyoruz. Bir şey olmaz mantığı ile yaşayan bir ülke olmuşuz. %99’u Müslüman olup da Cumhuriyet ve demokrasiyle yönetilen en gözde ülkelerden biriyiz. Bunu AB ülkeleri ve ABD bizden daha önce anladılar ama ne yazık ki bizler anlama özürlü olduk. Bırakın artık kutuplaşmayı, erk kavgasını. En azından şu sıralar derin bir nefes alın ve stabil durun. Kişisel ve parti kavgaları ile bir çok art niyetli ülkelerin ekmeğine yağ sürdüğünü görmüyor musunuz. Bunu biz biliyoruz yada tahmin ediyoruz da siz mi bilmiyorsunuz? Onlar kurgular, biz figüranlar sahnede yerimizi alırız. Hem de senaryonun içeriğini okumadan, anlamadan rolümüzü oynarız. Sahne biter, ışıklar söner, taşlar yerine oturur. Atı alan bırakın üsküdarı, Washington’a geçer, Avrupa’ya geçer. Alın partilerinizi başınıza çalın! Biz olaylara bu şekilde  kör baktığımız sürece, bu ülke daha çok Medd ü cezir’i yaşar...!