Birçok kez dile getirilmesine rağmen yine irdelemek istediğim bir konu var ki; O da akıllı telefonlar ve içinde barındırdığı uygulamalar. Geçtiğimiz Çarşamba günü milyonların kullandığı WhatsApp uygulamasının ve Facebook’un sistemsel arızaya düşmesi sonucu yaşananlar ve konuşulanlar.. Milyonlarca sosyal medya kullanıcısı gibi ben de kendimi boşluğa düşmüş, oyuncağı elinden alınmış bir çocuk gibi htim. Sık sık kontrol ettim arıza giderilmiş mi diye.. O gün boyunca ortaya çıkan sistem hatası yüzünden arkadaşlarımla ve kızımla WhatsApp’tan yazışamamam, Facebook’un ve İnstagram’ın yavaşlaması bazı şeyleri sorgulamama neden oldu.. Kendi kendime sordum; Çok  mu gerekli Facebook? Çok mu gerekli WhatsApp ya da İnstagram? Nasıl da bağlanmışız bu tehlikeli uygulamalara.. O gün telefonu elime almadım ve son derece rahat olduğumu, olmazsa olmazımız olmadığını anladım.. Kendi adıma konuşuyorum, keşke bir hafta daha devam etseydi. Rahatlık varmış. Kimin ne dediği, ne yaptığı, nerede olduğu öğrenilmese de oluyormuş.. İnsanlar istediği taktirde alışkanlıklarından vazgeçebiliyormuş. Dostlukları, ikili ilişkileri bitiren bu uygulamalara artık daha az zaman ayırmaya karar verdim. Bıraktım desem buna kendim de inanmam, sizler de inanmazsınız.. Doğal yaşamımıza biraz daha önem verelim. Kimin ne yediği, ne giydiği, nereye gittiği, kiminle gittiği gibi saçma sapan meraklardan herkesin vazgeçmesi gerekir.. Her şeyi anlık öğrenmeyelim, zamana yayalım. Artık şaşırmayı ve hayret etmeyi özleyelim. Doğal yaşama hoş geldik. Kalın sağlıcakla..