Evet yine köşemde eskilere gideceğiz… Yine eskiden kalan zamanla saygısızlık olarak algılanan çat kapı misafirlik. ☘ Eskiden hatırlıyorum da telefon kullanımı bu kadar yaygın olmadığı için mi yoksa kimsenin kimseden bir çekincesi olmadığı için mi bilemiyorum ama ne güzel misafirlik kültürümüz vardı. ☘ Çat kapı gittiğimiz evlerde, güler yüzle karşılaşmanın vermiş olduğu huşu içinde otururduk dostlarla… ☘ Ev sahibine vermiş olduğumuz bir kötü telaş yoktu mesela, giderdik çat kapı misafirliğimize… ☘ Önceden haberdar edip ev sahibini yorgun bir telaşa sürüklemezdik. ☘ Şimdi ise öyle mi oluyor… Neredeyse bir hafta önceden haber verdiğimiz ev sahibi bir telaşa giriyor. ☘ Evini temizleme, planlarını değiştirme ve ya çay ikramlıkları hazırlama telaşı içinde oluyorlar, oluyoruz. ☘ Gittiğimiz misafirlikte de fark ederiz ki ev sahibinin vermiş olduğu bu telaş onu yorgun kılıp sohbetten alıkoyuyor. ☘ Sen onun yorgunluğu gördükçe de içtiğin çaydan haz alamıyorsun. ☘ Giderdik çat kapı misafirliğe, ev dağınıkmış, kuru bir çaymış bunların bir önemi olmaksızın keyfimize bakardık. ☘ O çay ne anlamlara geliyor aslında, bir kuru çay demek de uygun olmaz. ☘ Eskilerden hatırladığım bir alışkanlıkta çay misafirlerin gelişinden bayağı bir sonra demlenirdi. Nedeni ise misafire çayını iç ve hemen git izlenimi vermesin diye. ☘ Sohbetler edilirken çay, pasta, börek telaşı olmazdı sohbetin içerisinde… ☘ Çat kapı gitmek güzeldi zahmetsiz olurdu misafirin gelişi de gidişi de. Şimdi herkesin bir çalışma hayatı var çat kapı gitsen ne olacak ki… Gittiğin o kapı duvar olduktan sonra… ☘ Yine de eskilerin tadı başkaydı… Eskileri güzel hatırlamak dileğiyle kalın sağlıcakla…