Bu sıcak havalarda yaklaşık 17 saat oruç tutarken aklıma ortaokul öğrencisi olduğum ve iftar vaktinin saat 5'de olduğu dönemler geldi.. 90'lar kuşağının birçok konuda diğer kuşaklardan daha şanslı olduğu su götürmez bir gerçek.. Bu da o konulardan sadece biri.. ***      O zamanlar Ramazan kış aylarına denk geldiği için bu sıcak havalarda olduğu gibi dilimiz damağımız kurumazdı, neredeyse hiç susamadan orucumuzu tutardık..  ***      Oruçlu kalma süresi de şimdiki gibi yaklaşık 17 saat değildi, daha kısaydı. Hava saat 5 dedi mi hava kararmaya başlardı.. ***      Fırından sıcak pide alma görevi evin en küçüğüne aitti, biz de mahalledeki çocuklar olarak iftara yarım saat kala fırınların önünde kuyruk oluştururduk.. Pidelerin yarısı eve gidene kadar yenilirdi.. Bazen yoldayken top atılırdı, biz de bu kutsal görevi zamanında yerine getiremediğimiz için üzülürdük, ne de olsa iftar sofrasında herkes bizim getireceğimiz sıcak pideleri sabırsızlıkla bekliyordu.. ***      Şimdiyse fırına gidip sıcak pide almaya üşenir olduk.. Hadi gittik diyelim aldığımız pide eve bir bütün olarak gelebiliyor artık, çocukken eve gelene kadar kıyısını köşesini yediğimiz pideler  belki de bizim bu hayatta yediğimiz en lezzetli pidelerdi.. ***      Tekne orucu tutmayı  reddedip, tüm gün oruç tutardık. Çünkü tekne orucunu çocuklar tutardı, biz o zamanlar çocuk olduğumuz halde kendimizi büyüklerle aynı kefeye koyup onlarla birlikte açardık orucumuzu.. ***      Hani her ramazan duyarız ya çevremizden ''Nerde o eski Ramazanlar''diye, o zamanlar bu cümle bize çok uzak gelirdi.. Ama şimdi bu özlem dolu cümleyi bizler kurar olduk.. Sahi ne ara ''Nerde o eski Ramazanlar'' diyecek kadar bu kadar çok zaman geçti.. ***      Gün gelecek gençken 17 saat oruç tutardık, yaz aylarına denk gelmişti Ramazan diyeceğiz ve bu günleri de ''Nerede o eski Ramazanlar'' diye özlemle yad edeceğiz..