DAKTİLO, BİLGİSAYARA DİRENİYOR

Dilekçe, form doldurma, bayındırlık, tapu, boşanma gibi resmi kurumlara verilen dilekçeleri yazan kişi anlamına gelen arzuhalcilik günümüzde gelişen teknolojisi karşısında direnmeye devam ediyor.

Genellikle adliyelerin önünde bulunan ve eski zamanların vazgeçilmezleri olan arzuhalciler, işlerinin tamamen bitme noktasına gelmesinden şikayetçiler. Fatsa Adliyesi'nin önünde kaybolmaya yüz tutmuş bir mesleği icra eden arzuhalcilerle konu hakkında konuştuk. Adliye karşısındaki otoparkta bir yer kiralayan ve üzerini brandayla kapattıkları yaklaşık 2 metrekarelik alanda, birkaç daktilo ve masa ile sandalyeler bulunan küçük bir alanda hafta içi 09.00 ile 16.00 arasında dilekçe yazan arzuhalciler, mesleklerini severek sürdürüyor. Bu işte artık tecrübeli olduklarını dile getiren arzuhalciler, tecrübelerine dayanarak vatandaşlara yardımcı olmaya çalıştıklarını söyledi. Tapudan boşanmaya hatta kavga-dövüş olaylarına kadar her türlü konuda dilekçe yazdıklarını  ifade eden 67 yaşındaki arzuhalci Halit Arı, şu ifadelere yer verdi; “Adliyeden emekli olduktan sonra hobi amaçlı bu işe başladım ama şimdi iyi ki başlamışım diyorum çünkü bu zamanda emekli maaşıyla geçinmek imkansız bir hal aldı. Buraya dilekçe yazdırmak için gelenler ise bilgisayara değil eski sistem yani daktiloyla yazdırıyor. Burada seyyar çalıştığımız ve elektrik olmadığı için daktiloyla yazıyoruz. Bilgisayarla daha çabuk ve kolay dilekçe yazılabiliyor ama daktilonun yeri her zaman ayrı. Bilgisayarda yazılanı silme ve değiştirme imkanı oluyor. O anlamda bilgisayar daha avantajlı. Ama biz daktiloya alışmışız, bununla işimizi daha kolay yapıyoruz. Arzuhalciye gelenlerin sayısı eskiye oranla azaldı. Günümüzde bilgisayar sayesinde çoğunluk kendi işini kendisi yapıyor. Bu meslek çok sürse birkaç  sene daha sürer, ondan sonra kaybolur gider. Buraya gelenler genellikle yaşlı insanlar, gençler kendi işini kendi görüyor" dedi.    “Boş durmaktan iyidir”   Sözlerine devam eden Arı, şu ifadelere yer verdi; “Bana gelenlerin dilekçesini 3-5 kuruşa yazdıysam ve işi de görüldüyse mutlu olduğu için bahşiş de verenler oluyor. Bu iş çok kazandırmıyor ama kahvehane  köşelerinde boş boş oturmak yerine bu işi yapıyoruz. Ekmek paramızı çıkardığımız zaman bize yetiyor. Fazla parada gözümüz yok. Çok para kazanmak isteyen bu işi yapmaz zaten. Ayrıca arzuhalcilik kolay bir meslek değil. Tecrübesi olmayan bu işi yapar yapmasına ama doğru yapamaz. Bu işte yanlış dilekçe yazarsanız çok kötü sonuçlar doğurabilir. Aslında çok önemli ve gerekli bir meslek yapıyoruz" dedi.    “Önceden kuyruk oluşurdu”   Yıllar önce bilgisayarlar yaygınlaşmadan önce insanlar dilekçe ve mektup yazdırmak için arzuhalcilerin önünde uzun sıralar oluştururdu diyen Arı, şu ifadelere yer verdi; “Şu an günde birkaç kişi ya geliyor ya da gelmiyor. Maalesef bu meslek de birçok meslek gibi yok olup gidiyor. Şu an Ordu genelinde ilçeler dahil bu işi yapan kişi sayısı bir elin parmağını geçmez. Bizden sonra bu işi de kimse yapmaz ve kaybolur gider. O güne kadar daktilomuz çalışmaya devam edecek” dedi.   Haber: Emrah Gemicioğlu