ŞEHİR HASTANELERİ DEĞERLENDİRİLDİ

Ordu’ya da yapılması gündemde olan ve bu kapsamda ele alınan Şehir Hastaneleri projeleri, düzenlenen çalıştayda değerlendirildi

Ekonomik ve Sosyal Araştırmalar Merkezi (ESAM) ve Saadet Partisi işbirliği ile alanında uzman araştırmacı, ilim adamı, bürokrat, siyasi temsilci ve sivil toplum kuruluşları yöneticilerinin katılımıyla gerçekleştirilen “Şehir Hastaneleri Çalıştayı” yapıldı. Çalıştayda genel olarak sağlık politikalarını ilgilendiren birçok başlık ele alınırken şehir hastaneleri konusu üzerinde özel olarak duruldu ve karşılıklı müzakereler neticesinde mevcut durum, öneriler ve çözüm yollarının da yer aldığı sonuç bildirgesi hakkında konuşan Saadet Partisi Ordu İl Başkanı Avukat Erkan Temiz, Mevcut durum ve  bulgular sağlık politikaları, koruyucu, tedavi edici ve rehabilite edici hizmetleri ve bu hizmetlerin sunulabilmesi için gerekli olan yatırımlar, tıbbı cihazlar, ilaç sektörü, sağlık turizmi, gıda, çevre, ekonomi gibi birçok konuyu birlikte değerlendirmeyi gerektirmektedir diyerek sözlerine şöyle devam etti, ''Nüfusun hızla yaşlanması, mevcut olan sosyal güvenlik sisteminin yapısından kaynaklı sorunlar, sosyal güvenlik kurumlarının sağladığı olanaklar arasındaki derin farklılıklar, sağlığın finansman açıklarını kapatmak için kamu kaynaklarının kullanımının artması sonucu sosyal güvenlik reformu gerekli olmuş ve 2003 yılında “Sağlıkta Dönüşüm Programı” devreye sokulmuştur. Bu kapsamda, Sağlıkta Dönüşüm Programı uygulamaya girdiği 2003 yılından itibaren yapılan köklü değişimler ana hatlarıyla şunlardır; Nisan 2003’te Performansa Dayalı Ücret Sistemi uygulamaya başladı. Eylül 2003’te devlet memurlarının sevksiz özel hastanelere başvuru imkanı sağlandı. Ocak 2004’te Sağlık Bakanlığı-SSK sağlık tesisleri ortak kullanıma açıldı. Mart 2004’te reçeteli ilaçlarda KDV yüzde 18’den yüzde 8’e indirildi. Referans Fiyat Sistemi'ne geçildi. Bir ilacın belirlenen AB üyesi ülkelerdeki referansının iskonto hariç en düşük resmi depocuya satış fiyatı, "referans fiyat" olarak nitelendiriliyor. Türkiye’nin referans aldığı ülkeler; Yunanistan, Fransa, İtalya, İspanya ve Portekiz. Şubat 2005’te SSK sağlık kuruluşları Sağlık Bakanlığına devredildi. Mayıs 2005’te aile hekimliği pilot uygulaması başladı. Mayıs 2006’da SGK kuruldu ve SSK, BAĞ-KUR, Emekli Sandığı SGK çatısı altında toplandı. Haziran 2007’de “Sağlık Uygulama Tebliği” yayınlandı. Ekim 2007’de “Genel Sağlık Sigortası” sistemine geçildi. Ocak 2009’da Sağlık Bakanlığı hastanelerinde global bütçe uygulamasına başlandı. Ocak 2010’da kamu personeli de Genel Sağlık Sigortası kapsamına alındı. Ekim 2012’de “Kamu Hastane Birlikleri Yasası” çıktı. Tüm bu gelişmelerin yanında Temmuz 2006’da sağlık hizmetlerinde “Yap-Kirala Devret” olarak adlandırılabilecek “Kamu Özel Ortaklığı Modeli” ile ilgili uygulama yönetmeliği devreye girmiş ve Sağlıkta Dönüşüm Programı’nın 3. fazı olarak nitelendirilen şehir hastaneleri süreci başlamıştır. “Yap-Kirala-Devret” modelinin günümüz şartlarına uyarlanmış hali olan Kamu Özel Ortaklığı Modeli’nin sağlık alanında uygulama şekli şöyledir; Hazine adına kayıtlı ve sağlık tesisi yatırımı için elverişli taşınmazın Sağlık Bakanlığı adına tahsisi gerçekleştirilmesiyle finansmanı tamamen özel ortak tarafından karşılanacak bir sağlık tesisi yapılması ve bu tesisin belli bir yıla kadar Sağlık Bakanlığı tarafından çeşitli imtiyazlarla kiralanmasıdır. Bu model, şehir hastaneleri ile birlikte uygulamaya konulmuştur. Bu uygulama ile kira bedeli karşılığında sağlık tesisi yapımının başlaması, sağlık tesislerinin ve ek binalarının bakımı, onarımı ve tamiri işlerinin yapılması, tıbbi destek hizmetlerinin sağlanması, tıbbi hizmetler dışında da hizmet sunumlarının gerçekleştirilmesi, sağlık tesislerindeki tüm tıbbi gereçlerin hazır edilmesi gibi hizmetlerin sunulması öngörülmektedir. Bu yöntem doğrultusunda hastaların tüm sağlık sorunlarının kendi sağlık hizmet bölgelerinde çözülmesi ilkesi gereğince toplam 22 ilde farklı fiziki boyutlarda ve farklı yatak kapasitelerinde toplam 30 sağlık kampüsü planlanmıştır. Kamu Özel Ortaklığı Daire Başkanlığının 2007 yılında Sağlık Bakanlığı bünyesine eklenmesi ve faaliyete başlamasıyla birlikte kamu özel ortaklığı modeli doğrultusunda 2012 yılı itibariyle farklı illerde gerçekleştirilmek üzere toplam 18 proje ortaya konulmuştur. Sağlık alanında Kamu Özel Ortaklığı Projesi ile birlikte, teşhis ve tedavilerde yeni teknolojilerin kullanılması, Aynı kampüs içinde entegre bir şekilde ihtiyaç duyulan bütün hizmetlerin verilmesi ve hasta sevk sayılarını düşürülmesi, Hizmet kalitesinin artırılması, artan kalite ve yeni teknolojilerin kullanımı ile sağlık turizminin gelişmesine olanak sağlanması beklenmektedir. Ülkemizin sağlık sektöründe kamu özel ortaklığı uygulaması ile ilgili görülen temel sorunlar mevcuttur. Sağlık Bakanlığı’nın sistem içerisindeki rolü Sağlık Bakanlığı hem politika belirleyici, hem sunucu, hem finansör, hem düzenleyici ve hem de denetleyici konumdadır. Bu durum son dönem kamu yönetimi reformlarının kendi iç mantığı açısından değerlendirildiğinde bir yandan özerkleşme bu kapsamda da yetkilerin devredilmesi savunulurken diğer yandan 25 yıl ve daha uzun süreli kamu özel ortaklığı projelerini Bakanlığın ihale etmesi ve sözleşme yönetiminde bakanlığın söz sahibi olması kendi içinde bir çelişkiye neden olmaktadır. Sözleşmeler Kamu özel ortaklığı sözleşmelerinin karmaşık olması nedeniyle bu uygulama kapsamında oluşturulacak sözleşmelerin tasarımının ve yönetiminin profesyonellerce yapılmasının gerekliliği vardır. Sözleşme tasarımında yapılan, risklerin yanlış dağılımı, yetersiz veya eksik yaptırımlar gibi esaslı hatalar uzun vadeli bu modelde ciddi sorunlara yol açabilecektir. Kamu özel ortaklığı uygulamalarında farklı roller üstlenen çok fazla örgüt söz konusudur. Bunlar; Bakanlık, hastaneler, ortak girişim, ortak girişimi oluşturan şirketler ve alt yüklenicilerdir. Bir de bunlara henüz belirsizlik taşıyan entegre sağlık kampüsü yönetimi ve kurulması girişimleri olan hastane birliği de katılabilir. Kamu özel ortaklığında sözleşme ilişkisi sadece Bakanlık ve özel amaçlı şirket arasında söz konusu değildir. Eğer ihaleyi alan bir ortak girişim ise, ortak girişimi oluşturan şirketler arasında da bir sözleşme ilişkisi söz konusudur. Aynı şekilde özel amaçlı şirket ortak girişim, alt yükleniciler ile de sözleşme ilişkisi içindedir. Hukuksal ve yönetsel açıdan doğrudan doğruya idare ile ilgili olmadığı düşünülen yüklenici-alt yüklenici yani taşeron ilişkisi de genel olarak hizmetlerin örgütlenmesine olan etkileri, özel olarak da hizmet üzerinde aksaması gibi ortaya çıkan sonuçlar açısından sözleşme yönetiminin bir parçası olarak görülmelidir. Müşteri Garantisi Sağlık Bakanlığı’nın hastane kampüsleri ihalelerini alan şirketlere ve konsorsiyumlara, hastanelerin yüzde 70 doluluk oranında çalıştırılacağı garanti edilmektedir. Ancak bu oran tutturulamaz ise Sağlık Bakanlığı ihaleyi alan şirketlere aradaki farkı ödemeyi de taahhüt etmektedir. Dolayısıyla bu durumda doluluk oranını tutturmak için vatandaşların daha çok hastalanması ve hastanelere başvurması gerekmektedir. Yüzde 70 doluluk ya da diğer bir ifade ile cihazların belirli oranda kullanımını garanti etmek Sağlıkta Dönüşüm Projesi'nin bileşenlerinin hayata geçirilmesi açısından da çelişki oluşturmaktadır'' dedi.  Haber: Emrah Karakuş